estado de dereito e comunidade internacional

Derecho Internacional
del Desarrollo

---

Documentos básicos

• Declaración del Milenio- NU

• Declaración de Rio sobre el Medio Ambiente y el Desarrollo

• Protocolo de Kyoto

• Declaración de Beijing (Pekín)

• Acuerdo de Cotonú

• Declaración Universal de la UNESCO sobre la Diversidad Cultural

• Orientaciones Principales de un Plan de Acción para la aplicación de la Declaración Universal de la UNESCO sobre la Diversidad Cultural

• Cumbre Iberoamericana- 2006: Compromiso de Montevideo sobre Migraciones y Desarrollo

Convención Internacional sobre los Derechos de todos los Trabajadores Migratorios y de sus Familiares- NU

A MULLER DA ÉPOCA.

"LA CELESTINA " acto IX ; escena 3. ELICIA - Madre,a la puerta llaman; el solaz es derramado. (acabouse a tranquilidade) CELESTINA - Mira, hija, quién es ;por ventura será quien lo acreciente y allegue. (prolongue) ELICIA - O la voz me engaña, o es mi prima Lucrecia. CELESTINA - Ábrela y entre ella, y buenos años. Que aun a ella algo se entiende desto que aquí hablamos, aunque su mucho encerramiento (vive na casa dos seus señores e ten pouco tempo libre) le impide el gozo de su mocedad. AREÚSA - Assí goze de mí que es verdad;que estas que sirven a señoras ni gozan deleyte ni conocen los dulces premios del amor. ( os textos en cursiva pertencen ao primeiro escritor anónimo) Nunca tratan con parientes, con yguales a quien pueden fablar tú por tú ,(de ti a ti) con quien digan:"¿Qué cenaste?" "¿Estás preñada?" "¿Quántas gallinas crías?" (tarea asociada ás prostitutas) "¡Llévame a merendar a tu casa!" "¡Muéstrame a tu enamorado!" "¿Quánto ha que no te he vido?" "¿Cómo te va con él?" "¿Quién son tus vezinas?" y otra cosas de ygualdad semejantes.¡O tía, y qué duro nombre y que grave y sobervio es "señora" contino en la boca! (continuamente na boca) Por esto me vivosobre mí (vivo por mi misma) desde que me sé conocer. Que jamás me precié de llamarme de otrie (outro) sino mía,mayormente destas señoras que agora se usan. Gástase con ellas lo mejor del tiempo, y con una saya rota de las que ellas desechan, pagan servicio de dos años. Denostadas, mal tratadas las traen, contino sojuzgadas, que hablar delante dellas no osan. Y quando veen cerca el tiempo de la obligación de casallas, (cando unha criada traballaba un número de anos, os amos tiñan a obligación de darlles unha dote para que puidesen casar) levántales un caramillo,(inventa un engano)que se echan con el moço o con el hijo, o pídenle celos del marido,(aseguran que teñen relacción co dono da casa) o que meten hombres na casa,o que hurtó la taça o perdió el anillo. Danles un ciento de açotes y échanlas la puerta fuera,( despídennas) las haldas de la cabeça,(gritando e facendo aspaventos)diziendo:"¡Allá yrás, ladrona, puta; no destruyrás mi casa y honrra!" Assí que esperan galardón, sacan baldón;(impropietario) esperan salir casadas,sale menguadas;(difamadas) esperan vestidos y joyas de boda, salen desnudas y denostadas. éstos son sus premios, éstos son sus beneficios y pago; oblíganseles a dar marido, quítanles el vestido. La mejor honrra que en sus casas tienen es andar fechas callejeras, de dueña en dueña, con sus mensajes a cuestas. Nunca oyen su nombre propio de la boca dellas, sino ¡"puta" acá! ¡"puta" acullá! "¿A dó vas, tiñosa?" "¿Qué heziste,vellaca?" "¿Por qué comiste esto,golosa?" " ¿Cómo no fregaste la sartén, puerca?" "¿Por qué no limpiaste el manto, suzia?" "¿Cómo dixiste esto,necia?" "¿Quién perdió el plato desaliñada?" "¿Cómo faltó el paño de manos,ladrona? ¡A tu rufián le havrás dado!" "¡Vén acá mala mujer! La gallina havada (de cores) no paresce;¡pues búscala presto;si no, en la primera blanca de tu soldada la descontaré!"(descontareina do soldo) Y tras esto, mill chapinazos (golpe dado cun chapín,tipo de calzado feminino) y pellizcos;palos y açotes. No hay quién las sepa contentar, no quien pueda sofrillas. Su plazer es dar vozes, su gloria es reñir. De lo mejor fecho, menos contentamiento muestran. Por esto, madre,he quesido más vivir en mi quesida casa, esenta(libre) y señora, que no en sus ricos palacios,sojuzgada y cativa. CELESTINA - En tu seso has estado.( ben dixeches) Bien sabes lo que hazes.Que los sabios dizen que "vale más una migaja de pan con paz, que toda la casa llena de viandas con rencilla"(diferenzas,enfado) Mas agora cese la razón,(non se fale mais disto). que entre Lucrecia.

¿QUE SON OS DEREITOS?

A palabra dereito é unha palabra polisémica que usamos en varios sentidos: *Refírese a aquelas obrigas que temos dentro dunha sociedade. *Son aquelas cousas que podemos reclamar, pero que non pedimos obrigatoriamente. *Por exemplo, para nomear o conxunto de leis dun país... As mesmas normas que regulan os nosos dereitos, definen cales son as nosas obrigas respecto á sociedade e aos membros desta.¿De onde xurden as obrigas e que relación gardan cos dereitos? ¿Cómo se constitúen os dereitos e as obrigas nunha sociedade? e ¿ Podemos dicir que outros organismos, ademáis do ser humano, teñen dereitos? As obrigas xurden dos principios que deben gardar os seres humanos, e chámanase dereitos cando nesas obrigas encubren tanto a túa actuación coma a actuación dos que te rodean en beneficio de ambos. Nunha sociedade búscase o benestar da maioría e esto vese reflexado nos seus dereitos e obrigas. Outros organismos teñen dereitos por parte do ser humano, como a asociación de Green Peace, que impón ou intenta impoñer uns dereitos ós animais e medio natural que o ser humano debemos respetar . Entre animais non se fala de dereitos, senon de obrigas, todos están obrigados a defender ás crias para a supervivencia da especie. O ser humano debe actuar atendendo a unhas "regras de xogo" nas que os demais estean de acordo e acepten o seu uso por parte del,e que el esté dacordo nelas do mesmo modo, dándose de conta de que el actúa da mesma maneira que actuarán os demais cando esten no seu caso.Todos témolo dereito a propoñer as pautas coas que se quere que os demais actúen connosco, e polo tanto debemos aceptar as propostas dos demais sempre que non "contaminen" as nosas. No caso,por exemplo, da nova asignatura que se quere impoñer nos centros de estudio (E. para a cidadanía), non todos están dacordo cos conceptos que se ensinan dentro dela. A maioría dos pais de relixión católica están en contra desta asignatura, pois cren que esta vai en contra da súa relixión e ensinanza que lles queren dar ós seus fillos. Outra gran parte da poboación está a favor de que esta asignatura é favorable para a aprendizaxe dos nenos. Tanto como se esta asignatura se impón, coma se non estaríanse quebrantando o dereito á libre decicisión dos pais afectados e o dereito a unha educación.A solución a este problema estaría en poñer esta asignatura como calquera outra de maneira opcional, de forma que non houbese diferenza algunha e que aparecese a libre decisión tanto nesta asignatura coma noutras, no caso da elección de linguaxe do alumno á hora de estudar nos centros educativos de calquera comunidade autónoma. Nalgúns centros dende fai algúns anos,que se sacou a relixión católica de ser obrigatoria, debido a que non tódolos estudantes estaban dacordo con esta relixión. Toda imposición sempre vai a favor duns e en contra doutros,por tanto é un atentado contra os dereitos humanos; a diferenza entre esta liberdade de elección e a que se aplica cando se comete un acto delictivo, é que na primeira non se ven afectados os que teñen as ideas contrarias, e no segundo uns interfiren noutros, provocandos danos.

A SOCIEDADE

O ser humano vive en sociedade como outras especies de animais. A diferencia entre o home e ,por exemplo as formigas, é que él actúa en sociedade utilizando a intelixencia humana, e as formigas utilizan unha intelixencia instintiva. Tanto os animais como o home, que se adecuaron a vivir en sociedade, serían incapaces de sobrevivir aislados dela,e plo tanto dependen uns de outros; araíña das abellas é incapaz de sobrevivir sen o alimento que lle traen as outras,e a especie desaparecería se non houbese a raíña,única capacitada para poñer ovos.Pero entón xurde unha pregunta: O ser humano sería capaz de sobrevivir aislado dunha sociedade?A resposta é non. Un ser humano aislado é incapaz de manterse vivo fora dun grupo. Temos, por exemplo, o caso do mito de Tarzán, que se criou fóra dun grupo humano. Neste caso el formou unha sociedade animal que o axudou a sobrevivir daptándose ás normas da selva, formada polos gorilas e algún outro animal do que se amigou. Se este humano non houbese creado un grupo do que aprender e axudarse na selva, no habería sobrevivido,porque ninguén lle habería "ensinado" a maneira de vivir instintivamente (polo que non utilizaba o instinto,senon a intelixencia humana para aprender o que deberia saber como "animal salvaxe" e instintivo,pois atopábase nunha sociedade animal) e as normas daquela que calquera outro animal coñece . Todos dependemos dunha sociedade na que nos apoiamos, e non seríamos capaces de vivir sen un entorno con individuos cos que nos poidamos relaccionar.

Clasificacion dos dereitos

1. primeira xeración: politica
2. segunda xeración: economia
3. terceira xeración: discriminación

* Derecho de libre determinación

1. Declaracion sobre a concesion da independencia os paises e pobos coloniais. 1ª xeración
2. Resolución 1803 de la Asamblea General, del 14 de diciembre de 196, titulada "soberanía permanente sobre los recursos naturales". 2ª xeración

* Prevencion de la discriminación:Todos pertencen a 3ª xeración

*Dereitos da muller
1. Declaración sobre a eliminación da discriminación da muller. 3ª xeración
2. Convencion sobre a eliminacion de todas as formas de descriminación contra a muller. 3ª xeracion.
3. Convencion sobre os dereitos politicos da muller . 1ª xeración
4.Declaracion sobre a protecion da muller e do neno en estados de emerxencia.3ªxeración
5. Declaracion sobre a eliminacion da violencia contra a muller. 3ª xeración

* Dereitos do neno: Pertenecen las tres xeracions

* Esclavitud, servidume, traballo forzoso e intitución e prácticas análogas : todos pertencen a 2ª xeración.

*Os dereitos humanos na administracion de xustiza: pertencen as tres xeracións

*Liberdade de información. 3ª xeración

*Liberdade de asociación:
1.Convenio sobre politica de empleo. 1ª xeración
2. Convenio de negociacion colectiva.2ª xeración
3. Convenio sobre empleo.""
4. " de tribus indixenas. 1ª xeración

* Matrimonio y familia. 3ª xeración

* Benestar, progreso e desarroyo social:
1. Declaración do progreso e desarroyo social. 2ª xeración
2. Declaraciónsobre o retrasado mental. 3ª xeración

* Dereito a disfrutar da cultura desarrollo e cooperación cultural internacional. 1ª xeración

* Nacionalidade, apatridia, asilo e refuxiados. 1ª xeración

A PRESENCIA DO MACHISMO NA RELIXIÓN

Ao longo da historia nos libros sagrados das diferentes relixións a muller aparece cun papel de inferioridade fronte ao home, se lemos estes textos literalmente. Por iso estes textos non se poden tomar ao pé da letra, pois trasladaríamos as antigas costumes desfasadas e marxinais a novos tempos.Debemos extraer destes libros a parte interesante e apartar a que se queda anticuada nos nosos tempos por non respetar a igualdade de tódolos humanos. Isto non quere dicir que as relixións sexan machistas, se non que proceden dunhas sociedades patriarcais que podería ter sentido naquela época na que o poder recaia nas mas dos homes e se ve reflexado nestes libros relixiosos, pero que hoxe en día non o ten, xa que a sociedade está basada nos dereitos de fraternidade e igualdade entre todalas persoas . Antigamente transmitían esa desigualdade de sexo nos seus textos e costumes. O que podemos facer é adaptar a relixión á nosa época, procurando non perxudicala para que no futuro, cando a forma de pensar cambie de novo e para mellor, siga podéndose levar a cavo unha relixión que non esté suxeita a defectos da sociedade antiga como o machismo.