A XUSTIZA

A xustiza é o dereito de estar sometido as leis soamente , o dereito de dicir a sua opinión e escoller a sua industria e o dereito de reunirse con outros individuos tanto sexa para deliberar como polo simple feito de reunirse .
Antigamente consistia en exercer colectiva e directamente determinadas parte da soberanía, de liberar publicamente sobre os temas da xustiza e do goberno. Eles admitian como compatible con esta liberdade colectiva a subxección completa do individuo a autoridade da multitude reunida. A autoridade do corpo social interpoñiase e mortificaba a vontade da xente se o via preciso incluso por relacións domésticas ou tarefas inofensivas. O individuo era escravo nas relacións privadas, como cidadán podía decidir pero particularmente estaba limitado en tódolos seus movementos.
Entre os modernos o individuo, independente na vida privada , só e soberano en apariencia aínda nos estados mais libres .

Constant, B. Del espiritu de conquista

A comunidade é o lugar onde as casas de familias viven con perfeción e autosuficiencia. Si todas as casas non habitasen o mesmo territorio contraendo matrimonio entre si as persoas non existiria. da boa relación entre familias resultou a amizade e con ela a decision da vida en comun .
A vida feliz e boa é a cidade onda se asocia as familias de aldeas para unha vida mellor foemando unha comunidade.
A comunidade politica ten boas intencions non so a vida en comun segun se contribua en maior ou menor grado a esta comunidade, correspondelles maior participacion na cidade a os que carecen de virtude politica por ser iguais ou superiores en riqueza liberdade ou estirpe.

Aristóteles, Politicas

No sentimento de xustiza os seus elementos consisten no castigo que é un sentimento natural de resarcimento ou vinganza que se fai extensible aa todolos danos que se causan. Este sentimento natural rexeita calquera feito doutra persoa que nos resulta desagradable , cando este fai moral mediante a incorporacion dun sentimento moral actua polo ben xeral de maneira que os xustos rexeitan os danos causados a sociedade ainda que non se vexan afectados e non rexeitan un dano a eles mesmos, mesmo se este serve a sociedade .

J.S.Mill,O Utilitarismo